Έστειλε λέει φιρμάνι η UEFA στον Παναθηναϊκό ότι αρκεί να καταβληθούν 2,5 εκατ. ευρώ μέχρι τέλος Μαρτίου και να παρουσιαστεί πλάνο αποπληρωμής των υπόλοιπων 5,5 εκατ. ευρώ. Θετικό, αναμφίβολα. Πλην, όμως, καλό θα ήταν να τα λένε όλοι στο Τριφύλλι. Η UEFA δεν αστειεύεται. Δεν κάνει χάρη στον Παναθηναϊκό. Ίσα – ίσα. Προσπαθεί κατ’ ουσία να τον εντάξει σε μια πολιτική Financial Fair Play προτού καν εφαρμοστεί επίσημα. Το βλέπουν ως ευχάριστο αυτό στο Τριφύλλι; Μα, βέβαια. Συμφέρει κάποιους. Θα σας το εξηγήσω παρακάτω. Απλά να σημειώσω ότι η UEFA δεν είπε -όπως το παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός – στον Δημήτρη Γόντικα και τους λοιπούς εκπροσώπους της ΠΑΕ «παιδιά με 2,5 εκατ. ευρώ είσαστε ΟΚ, τα υπόλοιπα 5,5 έχετε χρόνο να τα δώσετε». Είπε «τα 2,5 μέχρι τέλος Μαρτίου και για τα υπόλοιπα 5,5 θα πρέπει το Μάρτιο είτε να τα έχετε εξοφλήσει είτε να μας στείλετε ένα πλήρες πλάνο με το πώς σκοπεύετε να τα αποπληρώσετε. Εάν δεν τα έχετε πληρώσει, τότε το πλάνο σας θα επανεξεταστεί τον Ιούνιο (όταν και βγαίνουν οι αδειοδοτήσεις για τη συμμετοχή των ομάδων στα ευρωπαϊκά Κύπελλα) για να δούμε εάν το εφαρμόζετε». Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω γιατί η UEFΑ δεν πρόκειται στις 31 Μαρτίου να δεχθεί πλάνο αποπληρωμών που μπορεί να προβλέπει τα χρήματα από το Τσάμπιονς Λιγκ ή υποψήφιους Σαουδάραβες επενδυτές.

Ουσιαστικά λοιπόν, δεν αλλάζει κάτι στο μυαλό του Γόντικα. Εάν οι δύο βασικοί μέτοχοι (Βαρδινογιάννης – Βγενόπουλος) συνεχίσουν να κρατούν τις θέσεις τους στα χαρακώματα και οι υπόλοιποι από λίγο έως πολύ να σφυρίζουν αδιάφορα, τότε 8 εκατ. ευρώ στο ταμείο της ΠΑΕ δεν θα μπουν. Θα μπουν 1,8 εκατ. ευρώ του Βγενόπουλου (πού να μην μπουν και αυτά γλέντια που θα ‘χουμε…) και εφόσον βάλει ο Ζολώτας και τηρήσει την υπόσχεσή του ο Πολέμης, μπορούν μετά κόπων και βασάνων να συγκεντρωθούν τα άμεσα απαιτητά 2,5 εκατ. ευρώ. Για τα υπόλοιπα 5,5 εφόσον το δάνειο δεν βγει ποτέ (είπαμε ότι οι πιθανότητες είναι μικρές), ο Γόντικας θα πράξει ό,τι σας είχα αναφέρει εδώ. Γιατί αυτό είναι το πιο βασικό, εφόσον δεν μπουν τα 8 εκατ. ευρώ: η συγκατάθεση των νυν ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού (αλλά και του τεχνικού τιμ). Διότι εάν μέχρι τον Ιούνιο που θα επανεξετάσει η UEFA το πλάνο αποπληρωμής των 5,5 εκατ. ευρώ, οι παίκτες δεν έχουν πάρει φράγκο (και πώς να πάρουν δηλαδή αφού τα προβλεπόμενα χρήματα που θα μπουν στην επικείμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου φτάνουν για την άμεση απαιτητή αποπληρωμή των οφειλών της ΠΑΕ μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011), εύκολα μπορούν να κάνουν προσφυγή. Μην ξεχνάμε ότι έχουν να πάρουν χρήματα πέντε μήνες και μέχρι τον Ιούνιο θα έχουν συμπληρώσει εννέα! Καταλαβαίνετε ότι και μια προσφυγή να «σκάσει» η UEFA αυτόματα θα καταλάβει ότι το πλάνο που θα της έχει παρουσιάσει ο Παναθηναϊκός στο τέλος Μαρτίου ήταν απλά ένα χαρτί με υποθετικούς -και μπακαλίστικους- υπολογισμούς.

Πάμε τώρα στην άλλη «παγίδα» των υποτιθέμενων καλών νέων της UEFA. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε καθεστώς επιτήρησης. Ξέρω ότι στο μυαλό η λέξη «επιτήρηση» σας φέρνει τις χειρότερες αναμνήσεις λόγω ΔΝΤ στη χώρα μας. Δεν είναι πολύ μακριά από την αλήθεια. Το F.F.P. που θα τεθεί σε εφαρμογή το καλοκαίρι του 2013 για όλο το φάσμα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης προβλέπει τη λογική «ίσα βάρκα, ίσα πανιά» ή «τρεις στο λάδι, τρεις στο ξύδι». Με άλλα λόγια «ξοδεύεις 8 εκατ. ευρώ για να πάρεις τον Σισέ; Πρέπει να έχεις αντίστοιχα έσοδα ή μετοχικό κεφάλαιο που να μπορεί να «σηκώσει» μια τέτοια μεταγραφή». Η UEFA βλέποντας την κατάσταση που εμφανίζει ο Παναθηναϊκός στις οφειλές του και διαβάζοντας ένα απολογητικό υπόμνημα γεμάτο υποθέσεις (από ξένους επενδυτές που μπορεί να πάρουν το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών μέχρι τη νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου όπου μπορεί να συγκεντρωθεί ένα ικανό ποσό) κατανόησε ότι τα πράγματα είναι αρκετά σοβαρά. Διεμήνυσε λοιπόν στους ανθρώπους του Τριφυλλιού ότι εάν δεν βρεθούν αρκετά χρήματα  το συντομότερο δυνατό, θα πρέπει το καλοκαίρι να μπει σε διαδικασία αντίστοιχη του ΠΑΟΚ. Πωλήσεις παικτών που μπορούν να αποφέρουν σημαντικά έσοδα (αντίστοιχα της περίπτωσης Βιεϊρίνια), απελευθέρωση από «βαριά» συμβόλαια (αντίστοιχα της περίπτωσης Κοντρέρας) και είτε καθόλου μεταγραφές είτε ενίσχυση πολύ χαμηλού κόστους. Με λίγα λόγια και να μπουν λεφτά στα ταμεία της ΠΑΕ και να «κοντύνουν» οι δαπάνες του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Το κρίνω ως εξαιρετικά βολικό σενάριο για κάποιον που έχει μια ομάδα και δεν θέλει να βάλει χρήματα. Διότι το κόστος της ομάδας θα πέσει ακόμα περισσότερο και θα φτάσει αρκετά χαμηλά με τον χαρακτηρισμό «αναγκαστικά» πλέον. Με ωραιότατη -και πραγματική- δικαιολογία, τη δαμόκλειο σπάθη της UEFA. Και ο Λέτο θα πωληθεί ακριβώς όπως έγινε με τον Σισέ («παιδιά δεν γίνεται αλλιώς, θα καταστραφούμε. Άλλωστε και αυτός ήθελε πολύ να φύγει») και αποδεσμεύσεις στυλ Μπουμσόνγκ, Κατσουράνη που κοστίζουν, θα υλοποιηθούν και μεταγραφές τύπου Ζέκα θα γίνουν. Μισό λεπτό, όμως. Ποιον ενοχλεί να έρθουν πέντε Ζέκα; Εμένα όχι. Με την υποσημείωση, πάντως, ότι οι… Ζέκα χρειάζονται και την ποιότητα ενός Λέτο, την καθοδήγηση ενός Κατσουράνη, την κλάση ενός Μπουμσόνγκ για να αποδώσουν. Επίσης, καταλαβαίνετε πως για να έρθουν Ζέκα θα πρέπει κάποιος να τους ανακαλύψει και να τους πείσει ότι υπάρχει ένα πλάνο. Αυτός υπάρχει στον Παναθηναϊκό και λέγεται Ζεσουάλδο Φερέιρα. Δεν μπορώ να ξέρω ειλικρινά εάν ο άνθρωπος μετά απ’ όσα έχει ζήσει και τραβήξει στο Τριφύλλι, θα θέλει να κάνει ανανέωση συμβολαίου. Φαντάζομαι ότι θα παίξει ρόλο εάν έρθει ο τίτλος. Αν οι μέτοχοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο για τον Παναθηναϊκό (ο καθένας για τους λόγους του), τουλάχιστον ας βάλει ο καθένας από 100.000 ευρώ να παραμείνει ο Φερέιρα. Μήπως και σωθεί η παρτίδα.

Ομολογώ ότι κάποια στιγμή το τελευταίο διάστημα αδυνατούσα να κατανοήσω πού την πάνε την ιστορία κάποιοι στον Παναθηναϊκό. Μέχρι που επέστρεψα στις ρίζες της ιστορίας. «Έσκαψα» τη μνήμη του matigarrida και βρήκα κάτι που το είχα γράψει στις 26 Σεπτεμβρίου. Διαβάστε το και νομίζω ότι θα καταλάβετε πολλά. Πάρα πολλά.