Archive for 19 Φεβρουαρίου, 2012


Υπήρχαν πολλοί τρόποι για να προκύψει διαφορετικό αποτέλεσμα απόψε στο «Καραϊσκάκης». Ο Ολυμπιακός ήταν σκιά του εαυτού που έχει δείξει το τελευταίο 20ήμερο, εμφανώς επηρεασμένος από τις σημαντικές απουσίες από την ενδεκάδα των Ιμπαγάσα, Μιραλάς, Τζιμπούρ, Μέλμπεργκ. Με λίγα λόγια τα «δεύτερα» -ας το πούμε έτσι για να μπορούμε να κάνουμε κουβέντα- των Ερυθρόλευκων δεν στάθηκαν στο ύψος τους. Εξαιρουμένων των Μακούν, Αμπντούν, αν θεωρηθεί ο Αλγερινός ως αναπληρωματικός. Το βάθος του πάγκου του Ολυμπιακού δεν φάνηκε τόσο. Επομένως ο Ερνέστο Βαλβέρδε πρέπει να είναι δυσαρεστημένος από την εικόνα αρκετών παικτών του και πολύ χαρούμενος που με τέτοια εικόνα η ομάδα του και πήρε τη νίκη και δεν αγχώθηκε. Συνέχεια

Κλασική εικόνα στις πτήσεις της αποστολής του Παναθηναϊκού: ο Σωτήρης Νίνης και ο Ορέστης Καρνέζης να προσεύχονται, να κατεβάζουν το κεφάλι, να κλείνουν τα μάτια και να ελπίζουν να εφευρεθεί η τηλεμεταφορά που θα καταργήσει τα αεροπλάνα. Ο Νίνης με τον καιρό το ξεπέρασε. Του είπαν οι παλιοί να πηγαίνει στο πιλοτήριο και εκεί, βλέποντας πια από κοντά πως «πετάει» το αεροπλάνο, έφυγε ο φόβος. Δεν ισχύει το ίδιο για τον Καρνέζη. Οι πληροφορίες που τον θέλουν να παίρνει αγκαλιά τον διπλανό του στο κάθισμα Κώστα Κατσουράνη στην προχθεσινή πτήση προς Ηράκλειο μετά τις ισχυρές αναταράξεις λόγω κακοκαιρίας ελέγχονται ως κακεντρεχείς. Αυτός θα ‘ταν και ο λόγος που παρακολούθησε την επόμενη μέρα το μεσημέρι στον ΑΝΤ1 μαζί με συμπαίκτες του -λίγες ώρες πριν το ματς με τον Εργοτέλη- την κωμωδία «Μια τρελή απίθανη πτήση». Ο φόβος του αεροπλάνου είναι και ο μόνος για έναν απίθανο τύπο που φέτος πραγματοποιεί την τρελή πτήση της καριέρας του. Συνέχεια

Η ιστορία της Γιουβέντους οφείλω να ομολογήσω ότι μου τραβάει την προσοχή. Η Μεγάλη Κυρία του ιταλικού ποδοσφαίρου έχει κάνει τους αναλυτές να σκίζουν τα πτυχία τους. Αυτό που συμβαίνει φέτος με τη «Γιούβε» είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων που μπορούν να οδηγήσουν το απόλυτο αουτσάιντερ σε θέση οδηγού, μπροστά από όλα τα φαβορί. Ας προσπαθήσουμε να δούμε μαζί το φαινόμενο, όχι απλά του ιταλικού αλλά συνολικά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Τη μία από τις δύο ομάδες της ηπείρου -μαζί με τη Μπενφίκα η οποία όμως έχει λιγότερα παιχνίδια και παίζει σε σαφώς λιγότερο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα- που αδυνατεί να συμβιβαστεί με την ιδέα της ήττας. Μετράει 13 νίκες και 10 ισοπαλίες, χωρίς να έχει καταφέρει κανείς να τη βάλει κάτω. Συνέχεια