Archive for 3 Φεβρουαρίου, 2012


Βλέποντας το πρόγραμμα μέχρι το ντέρμπι «αιωνίων» οι περισσότεροι στέκονταν σε δύο αγωνιστικές. Σε αυτή όπου ο Παναθηναϊκός υποδέχονταν τον Ατρόμητο και ο Ολυμπιακός έπαιζε στην Ξάνθη και στην επερχόμενη. Η πρώτη βρήκε θριαμβευτές τους Πράσινους. Αν συμβεί το ίδιο στη δεύτερη, το Τριφύλλι θα έχει πάρει την ταμπέλα του φαβορί αγκαλιά. Κατά την προσωπική μου άποψη αν ο Παναθηναϊκός επικρατήσει αύριο στη Λιβαδειά, μπορεί μέχρι και να… κλείσει την τηλεόραση την Κυριακή την ώρα του αγώνα στην Τούμπα! Τρόπος του λέγειν βέβαια, όμως όντως αύριο στη Βοιωτία το παιχνίδι έχει χίλιες και μία δυσκολίες. Με μικρότερη όλων ότι δεν παίζει ο Λέτο, αν ρωτάτε γι’ αυτό. «Καθαρά» δημοσιογραφικά, όμως, το ματς της αγωνιστικής γίνεται στην Τούμπα. Συνέχεια

Πραγματικά κρίμα. Το ελληνικό κοινοβούλιο αποδεικνύεται για πολλοστή φορά κατώτερο των προσδοκιών. Μπορεί οι υπουργοί μας να είναι καρπεροί και οι βουλευτίνες μας μοντέλα (προφανώς αφού μας ίππευσαν όλους το μόνο που έμεινε είναι η μεταξύ τους περίπτυξη…), αλλά με την αλήθεια εξακολουθούν να είναι τσακωμένοι. Συνηθισμένη στο ψέμα, η Βουλή ρίχνει πόρτα στην αλήθεια  που θα φώτιζε στον Παναθηναϊκό η ψήφιση του αθλητικού νομοσχεδίου και για μια ακόμα φορά καθυστερεί το νόμο. Ούτε την επόμενη εβδομάδα λοιπόν… Τι είπατε; «Μα ο νόμος έχει περάσει ήδη από τις 16 Ιανουαρίου όπως έλεγαν μέλη του Δ.Σ. της ΠΑΕ»; Ε, να πάτε σε όσους το έλεγαν με πληροφορίες από τη Σαουδική Αραβία. Αντίθετα οι πληροφορίες από τη… Σουηδική Αραβία (δεν είναι τυπογραφικό λάθος) λένε ότι ο νόμος θα πάει όσο πιο μακριά μπορεί. Πάντως δύο εβδομάδες ακόμα θα τις «φάμε» σίγουρα. Συνέχεια

Επτά μήνες πέρασαν από το πρώτο κείμενο σ’ αυτό το blog. «Έγινα πως το λένε να δεις, blogger», έλεγα γελώντας. Δεν το είχα σκεφτεί πολύ. Άνθρωπος των εφημερίδων με 14 χρόνια μπροστά σε έναν υπολογιστή και αγκαλιά με το κινητό τηλέφωνο, περιμένοντας την επόμενη μέρα για να δω τυπωμένο στο χαρτί όσα είχα γράψει. Άλλη ομορφιά. Καμία σχέση με το Ίντερνετ. Δεν το είχα σκεφτεί πολύ. Ήταν αποτέλεσμα μιας παρότρυνσης αλλά κυρίως ενός ξεσπάσματος. Σε μια από τις χειρότερες περιόδους της ζωής μου έπρεπε να βρω μια δίοδο. Γι’ αυτό και μόνο νιώθω πολύ γεμάτος για τη δημιουργία του blog. Επτά μήνες μετά νιώθω την ανάγκη να σας πω πέντε πράγματα. Όποιος θέλει τα διαβάζει.

Το blog έχει μηδενικά έσοδα αφού στη συγκεκριμένη πλατφόρμα το wordpress.com, δεν επιτρέπονται πολλά – πολλά. Αντίθετα, το blog για να είναι «ζωντανό» και να διαβάζετε «φρέσκα» πράγματα χρειάζεται χρόνο. Για να έχουμε και την επαφή μέσω μηνυμάτων χρειάζεται ακόμα περισσότερο χρόνο. Είναι λογικό να μην σας ενδιαφέρει πόσες ώρες μπορεί να «κρύβει» ένα άρθρο ή η καθημερινή διαχείριση του blog. Αν, όμως, σας αρέσει το ύφος του και γουστάρετε να υπάρχει, θέλω να ζητήσω δύο απλά πράγματα. Συνέχεια