Μόνοι τους ΑΕΚ και Πανιώνιος μπήκαν σε μπελάδες

Θα ήθελα πολύ να γράψω αναλυτικά για τις αναμετρήσεις του Πανιωνίου με τον Ατρόμητο και του Άρη με την ΑΕΚ, αφού τις παρακολούθησα. Όμως το τελευταίο διάστημα και ειδικότερα τις τελευταίες ημέρες μου «τρώει» πολύ χρόνο η δημιουργία του νέου σάιτ. «Τρέχω» για να προλάβω την προθεσμία που έχω βάλει στον εαυτό μου και να ‘ναι όμορφο και έτσι όπως το θέλω. Αυτό έχει κόστος χρονικό γι’ αυτό και δεν θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες για τα παιχνίδια που είδα. Πάντως, τα συγκεκριμένα ματς δημιούργησαν ένα τρίτο πολύ ενδιαφέρον μίνι πρωτάθλημα μετά την κούρσα τίτλου για δύο, το χορό του Ζαλόγγου για έξι. Είναι άλλες έξι ομάδες πια για τρεις θέσεις των πλέι οφ. Διότι ούτε ο ΠΑΟΚ είναι σίγουρος. Αυτή τη στιγμή η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι είναι έξι βαθμούς μπροστά από την έκτη θέση αλλά κανείς δεν ξέρει τι γίνεται.

Μόνο κέρδος έχει η ΑΕΚ

Το σίριαλ έλαβε τέλος. Ο Κώστας Μανωλάς είναι παίκτης της Ντνιέπρ. Όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα όταν έχουμε κάτι δεν του δίνουμε σημασία και όταν το χάσουμε το μοιρολογάμε! Από χθες που έγιναν γνωστές οι επαφές της ουκρανικής ομάδας με τον παίκτη και την ΑΕΚ, υπήρξαν αλλεπάλληλα δημοσιεύματα τα οποία συνεχίζονται σήμερα με αμείωτο ρυθμό. Σε αρκετά εγκαλείται η διοίκηση της ΑΕΚ γιατί πούλησε ένα περιουσιακό της στοιχείο, σε άλλα οι μέτοχοι της ΠΑΕ γιατί διαλύουν την ομάδα, σε άλλα ο πρόεδρος της Ένωσης, Ανδρέας Δημητρέλος γιατί έκανε το χατήρι στον φίλο του -θείο και μάνατζερ του παίκτη- Στέλιο Μανωλά, σε άλλα ο ίδιος ο θείος του παίκτη γιατί ξέχασε ότι ήταν σημαία της Ένωσης και σκέφτηκε μόνο το προσωπικό του συμφέρον και σε άλλα ο ποδοσφαιριστής γιατί δεν έχει φιλοδοξίες.

Για κάποιους το καρναβάλι δεν τελειώνει ποτέ!

Τελευταία Κυριακή των Αποκριών σήμερα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παντού καίγεται ο βασιλιάς καρνάβαλος, όπως απαιτεί το έθιμο. Μερικοί άνθρωποι δε ό,τι και να γίνεται γύρω τους δεν αλλάζουν με τίποτα. Πάρτε για παράδειγμα την ΑΕΚ. Διοικητικά η ομάδα είναι φτερό στον άνεμο. Οικονομικά «στα ‘δωσα όλα κι έμεινα στον άσο». Αγωνιστικά στα χειρότερά της. Παρ’ όλα αυτά όλοι «σφίγγουν τα δόντια» και δίνουν ό,τι μπορούν μέσα στο γήπεδο. Το ένα «γερόντι», ο Νίκος Λυμπερόπουλος σκόραρε και απόψε. Το άλλο «γερόντι» ο Τραϊανός Δέλλας έκανε και τάκλιν που θύμιζαν τα νιάτα του. Το τρίτο «γερόντι» ο Νίκος Γεωργέας αλώνιζε από τα δεξιά. Με αυτούς ως στηρίγματα (και σημαντικό αρωγό τον κοντρολαρισμένο Βάργκας) η ΑΕΚ έδειχνε να οδεύει προς μια πολύ σημαντική νίκη επί του ΟΦΗ. Σε όλα τα παραπάνω, υπάρχει κάποιος που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Λέγεται Κώστας Μανωλάς και όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν εάν ποτέ κάνει καριέρα με τέτοια ανωριμότητα, εγώ θα τα έχω δει όλα στο μάταιο τούτο κόσμο!

Η καψούρα του Ντέμη δεν μπορεί να μεταδοθεί στον Τζίγκερ

Πρόκειται αναμφίβολα για το θέμα της ημέρας το κονέ του Ντέμη Νικολαΐδη με τον Σαουδάραβα πρίγκιπα Ναΐφ Μπιν Αμπντάλ Αζίζ Αλ Σαούντ μέσω του οποίου προέκυψαν τα 2 εκατ. ευρώ της ταμειακής διευκόλυνσης προς την ΠΑΕ ΑΕΚ (άτοκη για να προλάβω τους κακεντρεχείς αφού τα… ψιλά θα τα πληρώσει ο Ντέμης). Για τρεις λόγους. Πρώτον γιατί δίνει διπλή νότα αισιοδοξίας στην Ένωση. Δεύτερον διότι αποτελεί το τέλειο ανέκδοτο εν συγκρίσει με το πεντάμηνο παραμύθι στον Παναθηναϊκό. Και τρίτον διότι ο Νικολαΐδης έδωσε σε όλους τους ευκολόπιστους τον τρόπο μέσα από τον οποίο γίνονται οι κανονικές και σοβαρές δουλειές: με απόλυτη μυστικότητα και όχι με τυμπανοκρουσίες.

Η ΑΕΚ διαλύεται και οι dear all χτενίζονται

Ένα από τα πιο απαισιόδοξα μηνύματα για την τύχη της ΑΕΚ ήρθε σήμερα. Ποιο είναι κατ’ εμέ; Ότι η ΑΕΚ διαλύεται και μόλις σήμερα έγινε η πρώτη ενέργεια από τον κόσμο. Ποιον κόσμο, δηλαδή, 150 άτομα όλα και όλα πήγαν έξω από τα γραφεία του Τάκη Κανελλόπουλου. Δείγμα απελπισίας είναι αυτό.  Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Ανδρέας Δημητρέλος πρότεινε άκουσον – άκουσον στους παίκτες της ΑΕΚ να βάλουν και άλλη πλάτη. Πόσο πιο απλήρωτοι να μείνουν; Τι άλλο να κάνουν δηλαδή; Να παραιτηθούν των δικαιωμάτων τους ώστε να μην μπορούν μελλοντικά να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα; Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές σαφώς και δεν αποδέχθηκαν την πρόταση. Μάλιστα με πρωτοβουλία των παλιοσειρών της ομάδας (Λυμπερόπουλου, Δέλλα, Καφέ) εκδόθηκε μια από τις πιο απεικονιστικές ανακοινώσεις που εκδόθηκε ποτέ. «Η θηλιά είναι στο λαιμό της ΑΕΚ. Ή πάρτε σχοινί και κόψτε τη ή κλωτσήστε την καρέκλα», ανέφεραν προσφωνώντας δε τους μετόχους με το περίφημο dear all που είχε χρησιμοποιήσει ο πάλαι ποτέ πρόεδρος της Ένωσης, Νίκος Θανόπουλος προς τους μετόχους. Πιο «καθαρές» κουβέντες δεν γίνεται να ειπωθούν. 

Πιο κάτω είναι μόνο ο τάφος για την ΑΕΚ

Συντελείται εδώ και αρκετό καιρό η μεγαλύτερη αλλοίωση ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η ΑΕΚ δεν είναι ΑΕΚ ως μέγεθος εδώ και τρία – τέσσερα χρόνια τουλάχιστον. Έπαψαν να την υπολογίζουν όλοι για τη μάχη του τίτλου. Όχι άδικα, αφού η πορεία της φθίνει. Σαν αγωνιστικό μέγεθος η Ένωση μίκρυνε πολύ. Έφτασε από ομάδα τίτλου να είναι ομάδα διεκδίκησης μιας θέσης στην Ευρώπη. Τώρα οι Κιτρινόμαυροι μικραίνουν πολύ σαν ποδοσφαιρική οντότητα. Και επειδή δεν αντέχω τα μισόλογα, η ΑΕΚ τη νέα σεζόν δεν θα παίζει στα ευρωπαϊκά Κύπελλα και είναι σχεδόν απίθανο να εξασφαλίσει τα απαιτούμενα για να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας τη νέα σεζόν. Σας φαίνεται κινδυνολογία; Για διαβάστε λίγο και μετά το συζητάμε.

Η αβάσταχτη σοβαρότητα του Ολυμπιακού και η χαμένη περηφάνεια της ΑΕΚ

Μοιάζει λίγο σαν περσινά ξινά σταφύλια η προσέγγιση του αγώνα στο «Καραϊσκάκης» 12 ώρες μετά τη λήξη του. Ειλικρινά, όμως, δεν ήξερα τι καινούργιο να σας γράψω που δεν σκέφτεστε σε πρώτη ανάγνωση ή κάτι που να ήταν κάπως μπλεγμένο. Τα πράγματα ήταν προβλέψιμα και ξεκάθαρα. Τόσο που ό,τι πιο εντυπωσιακό ήταν πως αυτό το παιχνίδι δεν έγινε καν over και μάλιστα ούτε κατά διάνοια το σκορ δεν πλησίασε το περσινό 6-0. Και ας ήταν για παραπάνω. Για μένα δύο είναι οι ερωτήσεις που προέκυψαν από το ματς. Η πρώτη αφορά τον Ολυμπιακό. Υπάρχει κάτι να φοβάται στη μάχη του τίτλου; Η δεύτερη αφορά την ΑΕΚ. Μπορούσε με τη 18άδα που είχε να κάνει κάτι διαφορετικό στο παιχνίδι; Ας τα προσεγγίσουμε.

Ο υδραυλικός τους αλλάζει τα πετρέλαια στα Εμιράτα

Το δεύτερο πρόσωπο των τελευταίων ετών στα παιχνίδια του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ που σημάδεψε όχι απλά μια βραδιά αλλά κατ’ ουσίαν έναν τίτλο (όπως και ο Ματ Ντάρμπισιρ για τον οποίο έγραψα χθες) είναι ο Νάτσο Σκόκο. Ο Αργεντινός βιρτουόζος της μπάλας έμεινε τρία χρόνια στην Ένωση, αγαπήθηκε όσο λίγοι, κατακρίθηκε επίσης όσο λίγοι, μπήκε στο στόχαστρο των «αιώνιων» που αμφότεροι τον είχαν… σίγουρο. Με άλλα λόγια δημιούργησε ποδοσφαιροκουβέντα. Από αυτές που θα έπρεπε να μας απασχολούν, εάν θέλαμε να κάνουμε πιο υγιές το ποδόσφαιρό μας.

Να γιατί δεν έπρεπε να «ξενερώσουν» τον Ντέμη

Για δεύτερη φορά μέσα σε 15 μέρες ο μοναδικός άνθρωπος με προτάσεις για το μέλλον της ΑΕΚ είναι ο Ντέμης Νικολαΐδης. Είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι η χθεσινή πρόταση του δεν είναι η καλύτερη δυνατή (θα εξηγήσω παρακάτω γιατί). Όμως, είναι μια πρόταση που «πέφτει» στο τραπέζι και θα συζητηθεί, μπορεί και να μορφοποιηθεί. Όλοι οι άλλοι δεν κάνουν τίποτα άλλο τις τελευταίες ημέρες από το να συντάσσονται ή να ρίχνουν ανάθεμα στις προτάσεις του Νικολαΐδη. Νομίζω ότι τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.

Σε πρώτο πλάνο το μέλλον, σε δεύτερο το παρελθόν

Με τον πλέον οδυνηρό τρόπο γι’ αυτήν (χάνοντας διαρκώς παίκτες λόγω της οικονομικής ανυπαρξίας) επιβεβαιώθηκα ότι η ΑΕΚ στο κλείσιμο του Ιανουαρίου θα ήταν κάτω από τον ΠΑΟΚ. Γράφω τώρα και μια άλλη πρόβλεψη. Μπαίνοντας στο Μάρτιο με την αναμέτρηση κόντρα στον Παναθηναϊκό η Ένωση θα είναι οριακά στην πεντάδα. Ως γενική πρόβλεψη μένω στο ότι θα πρέπει όλοι όσοι απέμειναν ή θα απομείνουν (υπολείπονται δύο μέρες για τις μεταγραφές) να υπερβάλλουν εαυτούς ώστε οι Κιτρινόμαυροι να συμμετάσχουν στα πλέι οφ. Αντίθετα στα διοικητικά υπάρχει για πρώτη φορά ένας κανονικός λόγος για να χαμογελάσει ο φίλος της ΑΕΚ, αλλά επιτρέψτε μου να περιμένω Τρίτη – Τετάρτη μετά και τη νέα συνάντηση όλων όσοι πήγαν σήμερα στη Μεγάλη Βρετανία (άλλαξε ο τόπος διεξαγωγής) για να γίνω αισιόδοξος.