Υπήρχαν πολλοί τρόποι για να προκύψει διαφορετικό αποτέλεσμα απόψε στο «Καραϊσκάκης». Ο Ολυμπιακός ήταν σκιά του εαυτού που έχει δείξει το τελευταίο 20ήμερο, εμφανώς επηρεασμένος από τις σημαντικές απουσίες από την ενδεκάδα των Ιμπαγάσα, Μιραλάς, Τζιμπούρ, Μέλμπεργκ. Με λίγα λόγια τα «δεύτερα» -ας το πούμε έτσι για να μπορούμε να κάνουμε κουβέντα- των Ερυθρόλευκων δεν στάθηκαν στο ύψος τους. Εξαιρουμένων των Μακούν, Αμπντούν, αν θεωρηθεί ο Αλγερινός ως αναπληρωματικός. Το βάθος του πάγκου του Ολυμπιακού δεν φάνηκε τόσο. Επομένως ο Ερνέστο Βαλβέρδε πρέπει να είναι δυσαρεστημένος από την εικόνα αρκετών παικτών του και πολύ χαρούμενος που με τέτοια εικόνα η ομάδα του και πήρε τη νίκη και δεν αγχώθηκε. Σε γενικές γραμμές οι Ερυθρόλευκοι θα μπορούσαν να αγχωθούν εάν αντί του Σιδεράκη υπήρχε ένας κανονικός τερματοφύλακας, αφού ο γκολκίπερ του Πανιωνίου έχει 90% ευθύνη και στα δύο γκολ. Το γράφω αυτό διότι ο Σιδεράκης αδίκησε την προσπάθεια των συμπαικτών του, οι οποίοι τα πήγαν καλά τηρουμένων των αναλογιών. Συμβαίνουν αυτά βέβαια.

Πλειστάκις έχω γράψει ότι ο Ολυμπιακός δίχως τους Ιμπαγάσα – Μιραλάς – Τζιμπούρ είναι μια άλλη πολύ χειρότερη ομάδα. Ο Ντιόγκο έχει επιστρέψει δέκα φορές χειρότερος. Το σημερινό το γκολ είναι μια αστεία αντίδραση του τερματοφύλακα του Πανιωνίου. Στο παιχνίδι μέσα ήταν και πάλι τροχοπέδη στις ενέργειες των συμπαικτών του. Επίσης ο Καζίμ ακόμα δεν έχει βρει τα πατήματά του. Ενδεικτικό είναι ότι ο Ολυμπιακός απέκτησε κάποιο ρυθμό από το 25΄ και μετά μόλις ο Βαλβέρδε έστειλε στα δεξιά τον Αμπντούν. Ο Βάσκος τεχνικός είδε ότι ο Πανιώνιος είχε πρόβλημα από εκεί με τον Αντούνιες που δεν… την έχει τη θέση του αριστερού μπακ. Ο Καζίμ, όμως, δεν έκανε τίποτα. Αντίθετα ο Αμπντούν ταλαιπώρησε πολύ τον αντίπαλό του και έκανε ρήγματα. Κέρδισε το φάουλ απ’ όπου προήλθε το 1-0 και γενικότερα έδειξε ότι η εμφάνισή του στην Τούμπα τον έχει ανεβάσει. Όπως επίσης αρκετά ανεβασμένος είναι ο Μακούν. Δεν είναι μόνο το εντυπωσιακό άλμα του στο γκολ που πετυχαίνει, αλλά και η συμμετοχή του στο passing game του Ολυμπιακού. Για πρώτη φορά μάλιστα θυμάμαι καλό τον Μακούν ενώ ο Ολυμπιακός δεν ακολουθεί αντίστοιχη απόδοση.

Πέραν της επιθετικής εικόνας ο Ολυμπιακός έδειξε να έχει πρόβλημα ανασταλτικά. Ο Μανιάτης ήταν φανερά ταλαιπωρημένος από την ίωση, ο Ορμπάιθ κινήθηκε στα ρηχά, Τοροσίδης και Χολέμπας ανέβαιναν ψηλά και έτσι τα κενά των γηπεδούχων ήταν πολλά. Οι παίκτες του Πανιωνίου έκαναν σωστή ανάπτυξη στην αντεπίθεση αλλά μονίμως λάθος επιλογή στην τελική πάσα. Με λίγη προσοχή θα έκαναν ζημιά στους Ερυθρόλευκους και θα έφταναν σε τετ α τετ νωρίτερα από το 75′ με το σουτ του Ντιμπαλά που απέκρουσε εντυπωσιακά ο Μέγιερι (ο Ούγγρος υπενθύμισε ότι είναι το μέλλον του Ολυμπιακού στη συγκεκριμένη θέση).

Ο Ολυμπιακός ευτύχησε να σκοράρει πριν τον «ζώσουν τα φίδια» του 0-0 της ανάπαυλας. Και βέβαια πέτυχε το 2-0 γρήγορα με αποτέλεσμα να μην φανεί ως κακή εικόνα αυτό που ακολούθησε (το οποίο ήταν χειρότερο από το πρώτο ημίχρονο) αλλά ως συντήρηση δυνάμεων. Ασφαλώς και δεν χρειάζεται να «σκοτώνεται» κανείς όταν έχει προβάδισμα 2-0 και απέναντί του έχει έναν αντίπαλο που μετράει 20 γκολ σε πέντε χρόνια στο «Καραϊσκάκη» έναντι μόλις δύο δικών του! Απλά για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους ο Ολυμπιακός απόψε ούτε φρέναρε, ούτε έπαιξε όσο χρειάστηκε, ούτε είχε την κούραση από το Καζάν (πέντε 24ωρα μετά), ούτε φυσικά σκέφτεται τη ρεβάνς αφού η πρόκριση είναι με το ενάμισι πόδι στον Πειραιά. Εκτιμώ σαν καμπανάκι για τον Βαλβέρδε την αποψινή εμφάνιση. Με τον ΟΦΗ (όποτε και να γίνει ο αγώνας) τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα.