Κόουτς έχεις θέμα (εκτός από πνευμονία)

Το πρόσωπο, το ύφος και τα λόγια του Κώστα Κατσουράνη μετά τον αγώνα του Παναθηναϊκού πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για τη συνέχεια του Τριφυλλιού. Πρόσωπο σκυμμένο, ύφος προβληματισμού, λόγια βγαλμένα από την εμπερία του παίκτη. Ο αρχηγός στο παιχνίδι της Νέας Σμύρνης είπε μόνο την αλήθεια. Και η αλήθεια του Κατσουράνη ανήκει σε αυτές που πάντα αξίζει να ενσκύψει κανείς. «Όταν κάνεις πρωταθλητισμό δεν μπορείς να μπαίνεις έτσι στα παιχνίδια. Το κακό ξεκίνημα είναι θέμα νοοτροπίας. Πρέπει να την αλλάξουμε εμείς μέσα από τη δουλειά», ήταν κάποια από τα λόγια του. Αυτό ακριβώς είναι το πρώτο ζήτημα προς επίλυση στο Τριφύλλι. Γιατί μην ξεχνάμε ότι στη Νέα Σμύρνη γύρισε για πρώτη φορά μετά από 10 μήνες παιχνίδι. Δεν θα γίνεται συνεχώς αυτό, όπως δεν συνέβη στη Θεσσαλονίκη και στο Περιστέρι. Υπάρχουν άλλα τρία ζητήματα, όμως.

Την σπρώχνει η αύρα της

Ως πρώτη που παραμένει η ΑΕΚ έστω και με δύο παιχνίδια παραπάνω από τον Παναθηναϊκό και ένα από τον Ολυμπιακό αξίζει μιας συνεχούς αναφοράς. Αν και το ομολογώ: εάν δεν ήταν η επιστροφή του Άγγελου Αναστασιάδη στο πρωτάθλημα, ο αγώνας της Ένωσης με τον ΠΑΣ Γιάννινα θα μου ήταν αδιάφορος. Με εξαίρεση το πρώτο 20λεπτο όταν η ΑΕΚ πίεσε πολύ ψηλά, έκλεψε μπάλες και έφτιαξε φάσεις, το παιχνίδι ήταν κακό. Από τη στιγμή που σε κακό ματς οι Κιτρινόμαυροι πήραν αυτό που ήθελαν, τότε ναι μπορώ να πω ότι θα με απασχολήσει για καιρό ακόμα. Βέβαια υπάρχουν οι ευνοϊκές συγκυρίες του προγράμματος και της ρέντας (π.χ. το αυτογκόλ του Πάντου μπαίνει σπάνια) αλλά όπως και να ‘χει το νικηφόρο σερί αυξήθηκε.

«Τα λουλούδια στον Ζεσουάλδο από μένα»

Το έμαθα, το διασταύρωσα, το γράφω. Μοιάζει σχεδόν σαν ανέκδοτο, έχει πολύ αστεία πλευρά ως πληροφορία, έχει όμως και μια πολύ σοβαρή. Ο καθένας αξιολογεί πως θα την αναγνώσει.

Τρεις λόγοι έχουν κάνει μελιτζανί το χρώμα του Ζεσουάλδο Φερέιρα τις τελευταίες ώρες. Δεν τα βάζω κατά σειρά προτεραιότητας για να μην μου πει κανείς ότι παίρνω θέση. Οι λόγοι είναι η απουσία του από τον πάγκο του Παναθηναϊκού στον αγώνα της Νέας Σμύρνης, η αυστηρή απαγόρευση των γιατρών να καπνίσει, τα λουλούδια που του έστειλε το πρωί ο Ιζνογκούντ.

Έτσι την έριξε -ξανά- στα γόνατα

Πολλά μπορεί να επισημάνει κανείς μετά τη διαγαλαξιακή μάχη της Ρεάλ Μαδρίτης με τη Μπαρτσελόνα. Εμένα μου έμειναν τέσσερα – πέντε πράγματα. Δεν είναι όλα αγωνιστικά αλλά έχουν τη σημασία τους.

Πρώτον η Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα (οκ με τον Ζοσέ Μουρίνιο αλλά κάποια στιγμή ας του αναγνωρίσουμε και του Πεπ ότι… κάτι έχει κάνει κι αυτός) νίκησε κατά κράτος διότι ακόμα και σε τόσο υψηλό επίπεδο, το υψηλότερο δηλαδή, μετρούν πάντα η ψυχολογία και το πάθος. Όταν κάποια ομάδα με δεδομένη αξία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, τότε εξωτερικεύει ό,τι πιο βαθύ και δυνατό έχει. Όλοι μα όλοι έδιναν ακλόνητο φαβορί τη Ρεάλ. Ακόμα και οι καταλανικές εφημερίδες είχαν πολύ ήπιων τόνων προσέγγιση.